‘Met meer, meer, meer…… is het mooi geweest. Met minder….. wordt het beter’.
De Club van Rome, wie kent ze nog. In 1973 bracht ze met haar rapport ‘Grenzen aan de groei’ een schokgolf teweeg. Aan de noodzaak is er sindsdien niets veranderd.
Economische groei gaat altijd gepaard met een stijgend gebruik van natuurlijke hulpbronnen, zoals grondstoffen, water en schone lucht. Ecologisch herstel en economische groei gaan eenvoudigweg niet samen. Studies tonen aan dat met de huidige kennis het onmogelijk is om de economie verder te laten groeien zonder de aarde verder te beschadigen. Groei is nog nooit samengegaan met een daling van het hulpbronnenverbruik.
Oneindige groei op een eindige planeet is praktisch onmogelijk.
Er wordt wel aangevoerd dat technische vooruitgang de problemen oplost die door groei veroorzaakt worden. Een argument dat tot de verbeelding spreekt, maar tot nu toe zijn er geen goede voorbeelden van.
Groei kent nog een ander probleem; het vraagt ook steeds meer van menselijke hulpbronnen. Groei vereist een continue stijging van arbeidsuren en productiviteit per gewerkt uur. Die continue werk gerelateerde stress gaat de mens niet in de koude kleren zitten. Zie de toename van burn-out bij oud en jong.
Vaak wordt de vergrijzing aangehaald als voorbeeld waarom het nodig is om de economie maar steeds te laten groeien. Immers de AOW van de gepensioneerden wordt betaald door de werkenden.
Maar de oplossing is ons inziens niet meer werkgelegenheid of meer bedrijventerreinen, maar meer toegevoegde waarde per werknemer. Zie hoofdstuk ‘Werkgelegenheid en Werkloosheid’.
Ons uitgangspunt is dat verandering en eventueel uitbreiding van de economie, direct ten dienste moet staan van de eigen bewoners.
Dus zeker wel aandacht voor economie en werkgelegenheid, maar niet gericht op onnodige groei.
Regeren is vooruitzien.
Wat is het grotere idee achter de economische plannen van het College en van de gemeenteraad? Wat is de visie?
Het is onduidelijk en onbegrijpelijk waarom politici nog steeds veel meer werkgelegenheid willen: in Nederland en in West-Europa zijn bijna geen mensen meer te vinden. Waar willen ‘onze’ volksvertegenwoordigers met ons Nederland naar toe? Wij hebben werkelijk geen idee. Leg het maar eens uit in Koëbus- en Drika-taal. Of in Jip- en Janneke-taal.
Het roer moet om: Wij willen dat het collega van B&W en de gemeenteraad de klimaatproblemen serieus nemen en het economisch beleid drastisch aanpassen.